เลยนั่งอู้อยู่สองวัน ตอนนี้กลับมาเขียนบล็อคแล้วนะคะ คราวนี้อัพรัวแน่นอนค่ะ5555555
เอาล่ะ มาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า
Task ครั้งที่สอง คราวนี้อาจารย์ให้เล่าเรื่องผ่านรูปนี้ค่ะ
ดูรูปแล้วเข้าใจไม่ยากใช่มั้ยคะ แต่พอเล่าจริงๆเป็นภาษาญี่ปุ่นแล้ว (T_T) ค่อนข้างยากเหมือนกันค่ะ
และประโยคข้างล่างนี้ เป็นเวอร์ชั่นแรกที่พูดกับเพื่อน ส่วนที่ไฮไลต์ คือส่วนที่แปลกประหลาด ที่อาจารย์ขีดเส้นมาให้ เหมือนเดิมค่ะ อ่าๆ
หมายเหตุ: สิ่งนี้เป็นการถอดเทปออกมาอาจจะดูตะกุกตะกักและผิดอย่างแรงค่ะ แงงงงงง
昨日、私はホテルのロビーに行きました。そして、なんか、イギリスのお客様が見えました。お客様は、なんか、道が分かりませんから、誰かに道を聞きたくて、ソファに座っている人に目を合った。目が合った。でも、その人は目をそろして、隣に新聞を読んでいる人と一緒に新聞の後ろに隠しました。面白かったね。変でしたね。
ผิดแบบไม่น่าให้อภัยยยยทุกอย่างเลยยยยย ต่อไปนี้จะเป็นการสารภาพผิดของตัวเองค่ะ
1.ル・デス・マス ปนกันไปหมดเลยค่ะ (T_T) พอบอกให้พูด ก็จะงง ตื่นเต้นมาก ใช้ปนกันไปหมดเลย
2.เล่าไม่ละเอียดพอ ตอนแรกไม่ได้บอกว่ามีคนนั่งอยู่บนโซฟาสองคน เพิ่งมาบอกทีหลัง พอมาลองอ่านอีกที รู้สึกงงๆกับสิ่งที่ตัวเองพูดไปจังเลยค่ะ (- -") แถมคุณลุงชาวต่างชาติน่าจะบรรยายลักษณะของเขาได้มากกว่านี้ค่ะ อย่างเช่น กำลังถือแผนที่อยู่ ดูกำลังงงๆเส้นทางนะ ประมาณนี้ค่ะ แต่ตอนนั้นนึกไม่ออกจริงๆ OTL มัวแต่ง่วงๆ งงๆ
3.หลายคำมากที่ใช้ผิด อย่างเช่นสบตา,เปิดหนังสือพิมพ์อ่าน,หลบหลังหนังสือพิมพ์
4.การใช้ なんか ของตัวเองค่ะ มันมายังง้ายยยย มันมายังไง นึกอะไรไม่ออกก็พูดออกมาไม่รู้ตัวเลยค่ะ OTL
5.ความจริงน่าจะใช้คำว่า 観光客 เนอะ แต่ตอนนั้นนึกไม่ออกค่ะ เห็นหน้าตาฝรั่งๆ ชาวอังกฤษแล้วกัน แหะๆ
เอาเป็นว่าในการพูดครั้งแรก เต็มสิบขอให้คะแนนตัวเองติดลบแล้วกันค่ะ ฮ่าๆ ไม่รู้เรื่องเลย
แต่หลังจากที่อาจารย์ได้ช่วยอะไรหลายๆอย่างแล้ว ก็ทำให้ได้ความรู้และคำศัพท์มากมายติดตัวมาค่ะ
- การเล่าเรื่องแบบนี้ เล่าได้จากหลายมุมมองค่ะ ให้พูดง่ายๆก็คือ เราแทนตัวเองเป็นคนที่อ่านหนังสือพิมพ์อยู่,แทนตัวเองเป็นเด็กผู้ชายที่ถูกชาวต่างชาติถาม หรือเป็นชาวต่างชาติหลงทางก็ได้ค่ะ ไม่ต้องเป็นคนที่มองเหตุการณ์เสมอไป แต่ว่าชอบแทนตัวเองเป็นคนที่เห็นเหตุการณ์ค่ะ เลยขอแทนตัวเองเป็นแบบเดิมต่อไป
- สำหรับคำศัพท์ที่สงสัยนั้น ได้คำตอบมาหมดแล้วค่ะ เย้
1) สบตาโดยบังเอิญ = 目が合う หรือ 目を合わせる
2) หลบหลังหนังสือพิมพ์ = 新聞の陰に隠れる
3) เปิดหนังสือพิมอ่าน = 新聞を広げて読む
ประมาณนี้ค่ะ แล้วก็ ด้วยความที่มีเวลานั่งคิดมากขึ้นแล้ว แถมยังเห็นตัวอย่างอีก เลยทำให้เขียนได้อย่างดีขึ้น(มาก) พอเทียบกับครั้งแรกแล้ว หน้ามือกับหลังมือเลยค่ะ แต่ไม่แน่ใจนะว่ายังมีที่ผิดอยู่รึเปล่า55 ลองมาดูฉบับแก้แล้วกันนะคะ
หมายเหตุ: เพิ่งรู้ค่ะว่าเด็กผู้ชายคนนี้ชื่อ ペアスケ เลยขออนุญาตแทนชื่อไปเลยแล้วกันนะคะ (^-^)
ペアスケはホテルのロビーのソファーに座っていました。隣では男の人が新聞を広げて読んでいました。ペアスケがぼんやりしている時、前を見ると、ふと、地図を持って立っている男の観光客と目を合ってしまいました。彼は道を迷っているようです。ペアスケに道を聞きたくて、近づいてきました。ペアスケだってこの地に詳しくないから、観光客に答えられないようです。それで、どこで隠れたいとペアスケは思って、隣でおじさんが広げて読んでいる新聞のかげに隠れてしまったのです。おじさんはペアスケを知らないので、びっくりしました。観光客も言葉を失っていました。
ดีขึ้นเยอะมากเลย ขอให้คะแนนตัวเอง 7/10 5555555555 ขำยาวๆ
ต่อไปนี้จะพยายามเล่าเรื่องให้เก่งมากกว่านี้นะคะ แล้วเจอกัน task ต่อไปค่ะ ^-^)/
No comments:
Post a Comment